aansprakelijkheid wegbeheerder

Eiseres is op 9 oktober 2010 bij een winkelcentrum gevallen over een zogeheten varkensrug, een ovale betonnen afscheiding. Zij stelt de gemeente als wegbeheerder aansprakelijk. Daartoe voert zij aan dat de varkensrug laag was, de vrije doorgang belemmerde en dezelfde kleur had als het trottoir, terwijl er niet voor de belemmering gewaarschuwd werd, hetgeen een gevaarlijke situatie opleverde. De gemeente voert aan dat de varkensruggen niet op de looproute lagen en goed zichtbaar waren, alsmede dat eiseres eenvoudigweg onvoldoende goed heeft uitgekeken. Het hof stelt de in het kader van 6:174 en

De tienjarige X keerde in de schemer terug van het strand, met K achterop en P op de fiets achter hen. Tijdens een vrij steile afdaling in het duinpad kwam zij ten val, waarbij zij hersenletsel heeft opgelopen. Op de plaats van het ongeval zat een scheur in het fietspad van ongeveer 5 meter in de lengterichting, met aan het eind een andere scheur er haaks op. De moeder van X (appellante) heeft de gemeente als wegbeheerder aansprakelijk gesteld. Een door appellante ingeschakelde deskundige (Y) heeft vastgesteld dat de weg ter plaatse niet voldeed aan de CROW-normen en er ook anderszins niet zo

Eiser is op 30 juni 2014 toen hij het trottoir wilde opstappen gevallen over een paaltje. De gemeente heeft kort daarna onder meer dit paaltje verwijderd. Eiser stelt de gemeente als wegbeheerder aansprakelijk. Hij voert aan dat de gemeente rekening moet houden met normale onvoorzichtigheid van weggebruikers, alsmede dat de paaltjes slecht zichtbaar waren en dat er al meerdere personen over gevallen waren. Dit had voorkomen kunnen worden met een duidelijke markering. Verweerder stelt dat de paaltjes wel degelijk goed zichtbaar waren en om een andere reden zijn verwijderd. Eiser heeft

Verzoeker is op 2 maart 2011 op de A2 tegen een tijdelijke vangrail (barrier) aangereden en over de kop geslagen. Er vonden daar op dat moment wegwerkzaamheden plaats. Verzoeker stelt de staat als wegbeheerder aansprakelijk op grond van art. 6:174 en art. 6:162 BW, omdat het ongeval zijns inziens te wijten is aan de onoverzichtelijke verkeerssituatie. De rechtbank zet de bij art. 6:174 aan te leggen maatstaf uiteen (4.2) en oordeelt dat er inderdaad sprake was van een onoverzichtelijke en (dus) gevaarlijke verkeerssituatie. Daarbij is van belang dat uit de markering niet voldoende duidelijk

Eiseres is met de fiets ten val gekomen door botsing met een paaltje en stelt hiervoor de gemeente als wegbeheerder (art. 6:174 BW) dan wel uit onrechtmatige daad (art. 6:162 BW) aansprakelijk. Bij de beoordeling van de aansprakelijkheid moet in aanmerking worden genomen dat de Gemeente als wegbeheerder rekening dient te houden met het feit dat weggebruikers niet altijd de nodige voorzichtigheid betrachten, en dat zij dit in het achterhoofd moeten houden bij het plaatsen van dergelijke paaltjes. Anderzijds mag van weggebruikers worden verwacht dat zij oplettendheid betrachten. In dit geval

Eiseres is afhankelijk van een elektrische rolstoel. Toen zij op 21 november 2011 achteruit (via een schuine trottoirband) het trottoir wilde oprijden, is de rolstoel gekanteld en heeft eiseres letsel opgelopen. Zij stelt de gemeente als wegbeheerder aansprakelijk op grond van zowel art. 6:174 als 6:162 BW. Het hof zet de maatstaven voor toepassing van 6:174 (3.6.2) en 6:162 (3.6.3) uiteen en oordeelt (3.9-3.12) dat geen sprake is van een gebrekkige opstal, (3.13) dat de gemeente niet gehouden is om renovatieverslagen van de betreffende straat in het geding te brengen en (3.14) dat de gemeente