aansprakelijkheid voor dieren

Op 22 juli 2008 is de destijds 29-jarige X een ongeval overkomen met een paard van de manege van Y. Allianz en Y erkennen aansprakelijkheid. Partijen zijn het erover eens dat sprake is van 25% eigen schuld van X. Op verzoek van X is door de rechtbank Audenaerde als arbeidsdeskundige benoemd. Y en Allianz zijn het niet eens met het rapport van Audenaerde. X verzoekt een verklaring voor recht dat partijen gebonden zijn aan het rapport en verzoekt een aanvullend voorschot op haar schade. De rechtbank wijst de verklaring voor recht af en een (lager) bedrag aan aanvullend voorschot toe. Zij

Op 7 april 2018 is A tijdens een buitenrit van een paard gevallen. De buitenrit werd verzorgd door X en stond onder leiding van B. In een andere procedure is voor recht verklaard dat X voor 70% aansprakelijk is voor de schade van A. In deze procedure vordert X, onder meer, een verklaring voor recht dat Nationale Nederlanden (hierna: NN), zijn aansprakelijkheidsverzekeraar, aansprakelijk is voor de schade die X jegens A dient te vergoeden. NN stelt dat de schade niet onder de aansprakelijkheidsverzekering valt. De rechtbank wijst de vorderingen af. X gaat in hoger beroep en vordert tevens een

Op 18 januari 2017 was Y bij de rijhal van B om paard X te trainen. Y viel van X, kreeg een trap tegen haar hoofd en liep zeer ernstig letsel op. De belangenbehartiger van Y en haar verzekeraar, Menzis, laten een toedrachtonderzoek uitvoeren. Daaruit volgt dat de val is veroorzaakt door een schrikreactie of verzet van X tegen een aanwijzing, en dat dit voortkomt uit de eigen energie van het dier. Menzis stelt B via diens verzekeraar Achmea aansprakelijk. B erkent geen aansprakelijkheid. B en Achmea laten ook een toedrachtonderzoek uitvoeren. Menzis vordert onder meer een verklaring voor recht

X en Y waren goed bevriend. Y is bezitter van een paard. Na een operatie van Y verzorgt en berijdt X enkele dagen per week het paard. Na een tweede operatie van Y komen zij dit wederom overeen. In die periode valt X van het paard en loopt daarbij letsel op aan haar rechterknie en -been. X verzoekt een verklaring voor recht dat Y op grond van art. 6:179 BW aansprakelijk is voor haar schade. Y en haar aansprakelijkheidsverzekeraar, Univé, beroepen zich op een exoneratiebeding. De rechtbank wijst het verzoek af en overweegt hiertoe als volgt. Kern van het geschil is of aansprakelijkheid is

Op 16 januari 2008 komt de 7-jarige X tijdens een paardrijles ten val. Haar pony schrok van de pony die voor X reed en maakte een onverwachte beweging, waardoor X ten val kwam. Zij liep een open botbreuk en zenuwschade op, waarvoor zij twee keer geopereerd moest worden. Dertien jaar later heeft zij nog steeds, onder meer, krachtverlies en gevoelloosheid in haar arm en benen. Ze verzoekt een verklaring voor recht dat het paardrijbedrijf aansprakelijk is voor de schade als gevolg van het ongeval en verzoekt een voorschot op de schadevergoeding. Het paardrijbedrijf erkent risicoaansprakelijkheid

Op 4 juli 2019 is X een ongeval overkomen. Zij ging naar de stal van Y om het paard van A zadelmak te maken. Hierbij is zij door het paard tegen haar hoofd getrapt, waarna zij bewusteloos is geraakt en naar het ziekenhuis werd gebracht. Daar is de wond aan haar hoofd onder narcose gehecht. Zij heeft hier een litteken aan overgehouden en misschien is op een later moment nog een operatie nodig om haar gehoorgang weer open te maken. A wijst als eigenaar van het paard aansprakelijkheid van de hand, aangezien Y ten tijde van het ongeval als bedrijfsmatig gebruiker aansprakelijk zou zijn. X verzoekt

A is eigenaresse van twee paarden: Zahori en Amarosso. Sinds medio juni 2015 stalt A deze paarden tegen betaling bij een trainings- en revalidatiecentrum dat een vriendin (B) exploiteert. Op 18 juli 2015 doet mevrouw X (op verzoek van A) grondwerk met Zahori in de buitenbak van het trainings- en revalidatiecentrum. Na het grondwerk loopt X langs de met bedrading afgezette paddocks, waar onder meer Amarosso staat. Er ontstaat een gevecht tussen Amarosso en Zahori, en Amarosso breekt door de bedrading van de paddock. C is op dat moment bezig met haar verzorgpaard en gaat naar buiten om X te

In 2016 gaan A en haar zesjarige dochter (D) op bezoek bij X en zijn vijfjarige zoon (Z). X en Z wonen in een boerderij. Na het avondeten lopen D en Z met toestemming van A en X naar een weiland verderop, om daar twee paarden een appel te voeren. Het ene (bruine) paard is eigendom van B en het andere (witte) paard is eigendom van C. A en X hebben de kinderen tweemaal gezegd dat zij niet bij de paarden in de wei mochten komen en dat zij voor het hek moesten blijven staan. D gaat echter toch het weiland met de paarden in. Zij wordt door een van de paarden tegen het hoofd getrapt en loopt

A drijft een paardenpension. B heeft in opdracht van A een paard gekeurd in de dierenartspraktijk die B exploiteert. Voor het maken van röntgenfoto's is het paard gesedeerd en in een zogeheten opvoelbox in de praktijk gestald. Tijdens de fotosessie heeft het paard tegen het röntgenapparaat getrapt, waardoor dat apparaat beschadigd is geraakt. De verzekeraar van B (C) heeft aan B een vergoeding uitgekeerd voor de schade aan het apparaat. In deze procedure tracht C deze vergoeding op A te verhalen. Volgens C is A aansprakelijk voor de schade aan het apparaat op grond van art. 6:179 BW. In

Op 18 september 2016 is verzoekster samen met haar zesjarige dochter op bezoek gegaan bij persoon A en diens vijfjarige zoon, die woonden op een boerderij. Op een weiland, gelegen op een paar honderd meter afstand van de boerderij, stonden toen twee paarden; een wit en een bruin paard. Het bruine paard behoorde in eigendom toe aan verweerder. Na het avondeten zijn de dochter en de zoon naar het weiland gelopen om de paarden een appel te voeren. Verzoekster en persoon A hadden hiervoor toestemming gegeven en daarbij tweemaal benadrukt dat zij niet bij de paarden in de wei mochten komen en voor